İlkokulda beş yıl ders anlattıktan sonra, çocuklarımı uyutacak kadar sıkıcı olduğuma inanıyorum, ancak “öğretmen konuşması” ile öğrenci çalışması arasında doğru dengeye girip girmediğimi merak ediyorum.
Araştırmalar uzun süredir öğrencilerin “yapıyor olmaktan” fayda sağladığını desteklemiştir. Okuma ve tekrar okuma ile düzenli uygulama, kavrama ve akıcılığı arttırır (National Reading Panel, 2000), aynı zamanda kelime bilgisini ve bilgiyi geliştirir (Cunning & Stanovich, 1998). Öğrencilerin ayrıca konuşma ve dinleme için, okuma ve yazma becerilerini entegre etme konusunda yeterli zamana ihtiyaçları vardır (bkz. Ek A). Sözlü dili okuma ve yazma becerisini aşan küçük öğrenciler ve İngilizce öğrenenler için bu özellikle önemlidir (Fisher, Frey, & Rothenberg, 2008).
Öğrencilerin okuma yazma derslerinde belirlediğimiz yüksek hedefleri karşılamasına yardımcı olmak için elimizden gelenin en iyisini yaparken, çocukların orada bulunmalarına yardımcı olacak bu işi çocuklar için yapma fırsatlarını kaçırmamız mümkün mü?
Biz daha az yapsak, öğrenciler daha fazlasını yapsa?
“Who’s Doing the Work?” Pilot projesine girin! Bu konudaki birçok harika fikir, Jan Burkins ve Kim Yaris tarafından İş Yapma Kalan kitabından alındı. Bu kitap, uygulamalarda yapılacak düzenlemeler için küçük ancak güçlü önerilerle doludur. Önerilen bu düzenlemelerin birçoğu strateji belgesinde kullanıldı. Pilot çalışmada, ülke çapında birçok öğretmen ekibi “öğretmen konuşması” nı azaltarak öğrencilere daha fazla yetki vermeye başladı. Bazı ekipler PLC’lerde bir araya geldi; diğerleri 1: 1’lik bir koçluk yaptı ve bazıları kendileri bile video çekti. Uygulamak için yeni stratejiler seçtikten sonra etkilerini yansıtacak şekilde tekrar bir araya geldik.
Umudumuz, okur yazarlıkla derinden meşgul olma fırsatlarını arttırarak, tüm öğrencilere daha zengin fırsatlar yaratabilmemizdi. Altı hafta sonra, bu projeye katılan öğretmenlerin% 90’dan fazlası daha az konuştıklarını ve öğrencilerin daha fazla meşgul olduklarını bildirdiler. Tüm öğretmenler bu eserlerini zamanlarının değerli bir kullanımı olarak adlandırdılar!
“Who’s Doing the Work” başlıklı projede katılımcılar sınıflarında en etkili olduklarını bulmuşlardır. Stratejilerin tam listesine, bu yazının sonunda bulunan bağlantıdan ulaşılabilir.
Tüm öğrencilerden çalışmaya katılmalarını isteyin.
Birkaç kaldırılmış elleri çağırmak yerine, sağlam bir soru soran “Think-Pair-Share” veya “Everybody Writes’ı” kullanın. Bu, tüm öğrencilere tüm gruplara açmadan önce düşüncelerini işleme koymaları gereken zamanı verir. Karmaşık metin okuma sırasında, eş-öğretmenim ve ben bireysel yazı tahtaları kullandık, böylece birinci sınıf öğrencilerimiz cevaplarını yazabilir veya çizebilirdi. İlave olarak, neredeyse tüm öğrencilerin düşüncelerini görebildik (yalnızca birkaç öğrenciden duyduk).
Öğrenciler seslerini duyursun!
Sınıf söylemi, öğretmen ve bir öğrenci arasında aynı anda bir “Ping-Pong oyunudur”: Öğretmen soru başlatır, öğrenci yanıt verir, öğretmen yanıt değerlendirir (örneğin “İyi iş!”) ve döngü devam eder. Bu projedeki bir öğretmen, “Ben kendim kayıt yapana kadar bunu yaptığımı hiç bilmiyordum!” diye itiraf etti. Öğrencilere birbirlerini dinlemelerini ve birbirlerinin fikirlerine tepki vermeden önce cevap vermelerini isteyerek kendilerini “voleybol” tartışmalarından daha fazla yaratmaya meydan okuyun. Sınıfım “Kabul ediyorum”, “katılmıyorum” veya “eklemek istiyorum” için sessiz el işaretleri kullanıyor.
Öğrencilerin okumaya harcadığı zamanı artırın
Öğrencilerimiz okumayı ne kadar çok yaparsa, o kadar iyi olur! Eşyaları karıştırmak veya stratejik destek sağlamak için, ortak okuma, yankı okuma (öğretmen okur bölümü, öğrencilerin tekrarlaması) veya koro okumayı düşünün (hep birlikte okumakta). Öğretmenlerimiz yeniden okumayı açıklama ile birleştirmeyi veya kanıt arayarak öğrencileri metinle meşgul olmak ve tartışmaya hazırlamak için özellikle mükemmel bir yol buldular!
Bağımsızlık kurun
Öğrencilere kaç kere söyledim, “Dikkat et, bu bölüm zor olacak!” ve onları modelledim mi yoksa belirli bir strateji kullanmalarını mı istedim? Bu, öğrencinin metin ya da soruya meydan okumasına yardımcı olur (ve dersi sorunsuz bir şekilde devam ettirmeye), muhtemelen bağımsız uygulamalarına transfer edilemez. Çocuklardan neyin zor ve nasıl değerlendirildiğini değerlendirmesini istemek, kendi kendine bu işi yapmak zorunda kalacak kasların esnetilmesini sağlar!
Kendinize sınıfta konuşurken ne kadar zaman harcadığınızı sorun. Sese bir ara verin ve öğrencileri işe koyalım!
Yazının orjinalini görüntülemek için tıklayınız
Who’s Doing the Work — Strategy Sheet
