Yaşamak, sağlıklı büyümek ve gelişmek, eğitim olanaklarına sahip olmak gibi hakların yanı sıra bu haklarını kullanırken huzurlu ve mutlu olmak, istismar ve ihmale maruz kalmamak da çocukların en doğal hakkıdır (Gökler, 2006). Ülkemizde son yıllarda özellikle kadınlar ve çocuklar üzerinde tacizler, istismarlar ve ihmaller fazlasıyla yaşanmaktadır. Bu konuda en savunmasız ve bilinçsiz olan şüphesizdir ki çocuklardır. Çocukların temel hak ve hürriyetlerinin tam olarak bilinmemesi veya caydırıcı cezaların olmayışı fiziksel, duygusal ve eğitimsel ihmal ile fiziksel, duygusal, cinsel ve ekonomik istismara uğramasına neden olabilmektedir (Sağır ve Gözler, 2013).
DSÖ sitesinde ‘Çocuğa yönelik şiddet nasıl önlenir?’ başlığı ele alınmıştır. Çözüm yolları olarak da küçük çocuklara bir eğitim başlangıcı vermek için okul öncesi zenginleştirme programları, ebeveyn eğitimlerinin verilmesi, çocuklara yaşam becerileri eğitimlerinin kazandırılması öneriler arasındadır. (WHO, 2018)
Baginsky’ye (2003) göre çocukların günün üçte birini okulda geçirdiği göz önüne alınırsa, öğretmenler ve eğitim sektöründe çalışan diğer kişiler çocuk istismarının tanınması ve önlenmesine katkıda bulunmak açısından önemli bir konuma sahiptir. Öğretmenlerin, çocukları günlük olarak gözlemleme ve davranışlarını geçmiş davranışları ve yaşıt normlarıyla karşılaştırma olanakları vardır. (Crenshaw, Crenshaw ve Lichtenberg, 1995).
28 okul ve 31 öğretmenin katıldığı ‘Sınırları Aşma ‘ e-Twinning Projesi’nde çocuklara kişisel sınırları öğrenme ve koruma becerilerinin yanında, karar verme becerileri ve gerekli durumlarda da hayır diyebilme becerileri kazandırma da amaçlandı. Ocak 2018 tarihinde başlayıp, Haziran 2018 tarihinde sona erdirilen projede 6-11 yaş aralığında olan çocuklara hazırlanan ders planlarını uygulama şeklinde yapıldı. Öğrencilerin yaş gruplarının küçük olması sebebiyle sunumlarda oyuncak kullanıldı, oyunlar oynandı. Proje sürecinde öğrencilerin dijital yeterlilikleri de geliştirildi
Veli seminerlerinin de yapıldığı projede, çocukların kazanımları plickers ölçme aracı ile ölçülerek genel bir değerlendirme yapıldı.315 öğrenciye ulaşılan proje sonunda söylenecek en önemli veri:
‘Eğitim kurumları çocuk ihmal ve istismarını önlemede aktif rol üstlenmeli’
Kaynakça
1-Baginsky, M. (2003). Newly qualified teachers and child protection: A survey of their views, training and experiences. Child Abuse Review, 12, 119–127.
2-Crenshaw, W. B., Crenshaw, L. M. ve Lichtenberg, J.W. (1995). When educators confront child abuse: An analysis of the decision to report. Child Abuse and Neglect, 19 (9), 1095-1113.
3- Dünya Sağlık Örgütü(WHO).(2018). http://www.who.int/features/qa/44/en/ (Erişim Tarihi:5.05.2018)
4-Gökler, R. (2009). Okullarda Akran Zorbalığı. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6 (2), 511-537
5-Sağır,Gözler (2013).Sınıf Öğretmenlerinin Çocuk İstismarı ve İhmaline Yönelik Görüşleri ve Farkındalık Düzeyleri
https://sinirlariasma.blogspot.com
