Sevgili okur, öncelikle merhaba seninle tekrar görüşmek çok güzel lakin bugün seninle paylaşımda bulunmak istediğim konu biraz üzücü bir konu lakin hayatın güzel yönleri olduğu kadar olumsuz yanları da var değil mi ? Zaten herbirimiz bunları biliyor hayatımızı ona göre yön veriyoruz. O halde başlayalım.
Sevgili okur, bu yazımda hayatımızın bir gerçeği olan ölümden bahsetmek istiyorum. Her ne kadar bu konuyu sevmesek de duyduğumuzda tüylerimiz diken diken de olsa hayatın gerçeğidir ölüm. Ben bu konuda gerekli açıklamaları yapmayı size bu konuda yön vermeyi kendime bir borç bildim. Umarım bakış açım size faydalı olur. Sevgili okur bu konuda size açıklamak istediğim ilk şey ölümün çocuklara 4 yaş üstünde anlatılabilir oluşu. Evet doğru duydunuz çocuk eğer 4 yaşından büyük ise ölüm kavramını anlayabilir. Ama tabi ki de ona ölümü somut şekilde anlatabilirseniz anlayabilir. Zaten çocuklarımız öğrenmelerini somut şekilde yapıyor. Konu ölüm olunca da bu durum değişmiyor. Ben bu yazımda size ölümü nasıl anlatacağınızı anlatmak istiyorum. Öncelikle bu durumu abartılı bir ses tonu ve jest mimiklerle anlatmıyoruz. Olabildiği kadar normal bir tavırla kişinin öldüğünü söylüyoruz. Evet karşımızdaki çocuğu hazırlamak için ortamı hazırlayabilirsiniz. Örneğin tek kaldığınız bir odada bu konuyu konuşabilirsiniz ama daha büyük tepkilerde bulunmamanız gerekiyor. Çocuklara kişinin ‘’hayatını kaybetti ‘’gibi soyut cümleler kurmuyoruz. Diyoruz ki ”ayşe, bu kişi öldü.” çocuk ardından size ölüm ne demek diye soracaktır. İşte o zaman diyoruz ki ölüm insanlar ve hayvanlar için var olan bir durum. Her canlı doğar büyür gelişir ve ölür. Bunu dedikten sonra kelebeğin döngüsünden örnek verebilirsiniz. Örneğin: Kelebekler yumurtalarından çıkarlar yani doğarlar sonra tırtıl olurlar daha sonra ise kelebek olurlar ve sonunda kelebekler de ölürler diye anlatabilirsiniz. Evet bu durum çok zor ama çocuk için travma olmasını istemiyorsak ona bu durumu olabildiğince normal bir ses tonu ve normal bir bakış açısı ile anlatmalıyız. Eğer bunu sağlayamazsak çocuk ilerde herkesi kaybetme korkusu yaşayacak ve bu durum hayatını olumsuz şekilde yansıyacaktır. Araştırmalara göre bu tür bir tramvaya sahip olan çocuklar ikili ilişkilerini iyi kuramamakta ve başarısız olmaktadırlar.
Bunlar gözetilerek benim anlattığım tarz bir yaklaşım sergilerseniz çocuğun bu yas sürecinde en az etkilenmesini sağlarsınız. Ve ona gelecekte olumlu ilişkiler kurmasını sağlayabilirsiniz. Sevgili okur bu konu o kadar hassas bir konu ki sizinle bu şekilde bir paylaşım yapmadan önce ciddi araştırmalar yaparak paylaşım içinde bulunmaya karar verdim. Lütfen sizde bu fikirlerimi araştırarak doğruluk payı olduğunu düşündüğünüz kısımları uygulayın. Umarım yakınlarınızın haberini vermek zorunda kalmadığınız bir yaşamınız olur. Ama unutulmamalıdır ki hayat bizim için yine ölüm de bizim içindir. Bunu unutmadan yarın ölecekmiş gibi yaşarken hiç ölmeyecekmiş gibi de hayata tutunun şimdilik görüşmek üzere sağlıcakla kalın.
