Eğitim dünyasında öğretmenin yeri konusunda bugüne kadar çok şey yazılıp çizilmiştir. Ancak hiçbir zaman söz söylemekten vazgeçmeyeceğimiz bir mesleğin sahibiyiz. Bu yüzden konu hakkında bir yorum yapma sırası gelmişken biyolojiden bir katkı yapmak istedim. Biyoloji dünyasına göz attığımızda hücre bir fabrikaya benzetilir. Burada DNA ‘nın yeri yönetici konumdadır. Fakat biz eğitim dünyasını bir fabrika mantığıyla yönetemeyiz. Çünkü herhangi bir fabrikada seri üretim yapmak mümkünken eğitim dünyasında seri üretim yapmak mümkün değildir. Çünkü biz eğer aynı tip insan üretmek istersek büyük bir yanlışa düşeriz. İnsanlar sadece DNA’larından ötürü birbirinden çok farklı kişiliklere ve bakış açılarına sahip olmasa da benliklerine yaptığı katkı tartışılmazdır. Bu katkıyı araştırmak insanlar arasındaki farklılıkları anlamamıza neden olur. Aydınlık gelecekler yaratmanın yolu bu farklılıkları gözetmekten geçmektedir. Eğer biz öğretmenler olarak aynı tip insan üretmek için bir çaba içine girersek özgür beyinlerin yaratıcılıklarını öldürmüş oluruz.
Yaşam boyu gelişmenin bir gereği olarak hayat boyu öğrenci olması beklenen birey eğer bu özelliği okul sıralarında geliştirmezse, yönünü neye çevireceğini bilemez. İşte öğretmen olarak bizlerin rolü, hücreyi sahip olduğu koda göre yöneten DNA olmaktır. Çünkü biz DNA olarak mirasçımız öğrencilere aktardığımız kodları, onların anne ve babalarından aldıkları kodları geliştirmek için kullanıyoruz. Bu yüzden bir öğretmenin kendinde olan yetenekleri geliştirmesi ve sınıfında kullanma becerisi çok önemlidir. DNA’sının sahip olduğu yetenekleri kullanan öğretmen öğrencilerinin yeteneklerini geliştirmek için değişik yöntemler dener. Bu yöntemleri öğrencinin davranışlarını değiştirmek için kullanan öğretmen, zamanla öğrencinin geçmiş yaşantısından sınıfına taşıdığı çevresel faktörlerin etkisini de dönüştürerek yaratıcılığı arttırır. Öyleyse eğitim dünyasında yönlendirici rehber öğretmen olarak bizler çok önemli bir rolün sahibiyiz. Eğitim kurumlarında öğretmenler görevlerini yerine getirirken kendi donanımlarını konuşturmak zorundadır. Eğer DNA sahip olduğu sonsuz olasılığı karşısındaki olasılıkları yönlendirmeye koşulluysa sonuçta ortaya çıkan yaratıcılık o ölçüde mükemmel olacaktır. DNA öğretmen, karşısındaki bireyin öğrenme yeteneğine sunacağı sonsuz olasılıkla toplumda farklılıklar yaratacak ve bireysel dinamiklerin üzerinde ilerleyen geleceği aydınlatacaktır.
Eğitim örgütlerinin sahip oldukları DNA’ları yani genleri, onların farklı dünyalara hitap etmesi konusundaki yeteneklerini konuşturur. Bu durumda öğretmenlerin sahip oldukları yeteneklerin aldıkları eğitimlerle geliştirilmesiyle bırakılan miras, toplumun iç dinamiklerini değiştirecektir. Bu açıdan bakıldığında DNA sahip olduğumuz yaratıcılığın ortaya çıkmasını sağlayan ana unsurdur. O halde biz öğretmenler yaratıcılığı ortaya çıkaracak olan DNA’larız. Böyle baktığımızda yaratıcı DNA doğru eğitimle geliştirilirse birey kendi yaratıcılığını ortaya koyacak yolları arar. Sonunda ortaya çıkan tasarım da tatmin edici sonuçlar doğurur. Her birey bu yolla kendini tanır ve yeteneklerini geliştirerek yeni kodları oluşturur. Öyleyse öğretmenler de birer DNA gibi hareket etmelidirler. Aynı zamanda DNA üç boyutlu bir moleküldür. Öğretmen de üç boyutlu düşünceyi sınıfına taşımayı başarıp öğrenme adımlarının içine entegre ederse öğrencilerde kendi yaratıcılıklarını konuşturmayı öğrenir. Eğer bir öğretmen tahtaya yazdığı bir terimi üç boyutlu araçları kullanarak desteklerse öğrenci de sadece ezberlemekle kalmaz, aynı zamanda yaratır. İşte düşüncede yaşanan bu yaratım süreci çıkarım yapmanın gerçekleştiği sınıf ortamında yeni projelerin tasarlanmasına olanak verir. Peki DNA öğretmen ne yapmalı? DNA, birey hangi yaşta olursa olsun bir adım atıldığında gelişme yolunda yaratıcılığı mümkün kılar. Öğretmenlerde DNA olarak gelişmeye açık olduklarında yaratıcılıkları o ölçüde artacaktır. Ve bu yaratıcılığı sınıfta gözlemleyeceklerdir. Hepimiz bu konuda yeni öğrenmelerle buluşmaya aday olmalıyız. Bu buluşmalar sonucunda tek bir şeyin bile bu yönde değişmesi toplumsal değişmeyi beraberinde getirecektir. Bizler değişimin öncüleriyiz. DNA bireylerde sürekli evrimsel basamaklarla yenilenmektedir. O halde eğitimde DNA olan öğretmenin düşünsel ve gelişimsel evrimi, öğrenci de farklı bakış açıları yaratacaktır. Öğrencilerde kendi varlıklarının farkında olarak kendi yaratıcılıklarını arttırıp topluma yön veren bireyler olacaktır. DNA olarak kaliteli miraslar bırakmak için hayat boyu öğrenci olmaya aday olmamız, toplumsal farkındalık yaratacaktır. Amacımız bu farkındalığı, miras bırakabilmektir. İnanmak ve adım atmak köklü değişimler için yeterlidir.
