Öğrenme güçlükleri…
Üniversite 2. Sınıfta Özel Eğitim dersimiz dolayısıyla incelediğim; Özel Eğitime Gereksinimi Olan Öğrenciler ve Özel Eğitim kitabını okurken bir cümleye rast geldim. Tam olarak aktarmayabilirim ama cümle şunu ifade ediyordu: “Engelleri biz koyarız. Mesela kolu olmayan birinin geçeceği yoldan klasik kolu olan kapılardan koyarsak o kişinin ordan geçmesi zorlaşır. Fakat koyduğumuz engeli yani kapıyı kaldırıp yerine, dönen otomatik kapılardan koyarsak engel ortadan kalkmış olur.” Bu açıklamanın bende oluşturduğu etki hâlâ sürüyor. Çünkü bu ifadeler bana yalnızca bu alanda ilham vermiyor daha birçok konuda derin düşünmemi sağlıyor.
Öğrenme güçlüklerini ele alıp yukarıdakilerden yola çıkarsak toplumun çoğunluğunu oluşturan kesime koyduğumuz engellerden bahsedelim. Örneğin DEHB tanısı almış bir bireyin farklı olduğunu kabul etmeyen bir aile, öfke patlaması yaşadığında bireye öfkeyle karşılık veren bir çevre, olumlu davranışlar yerine olumsuz davranışlara odaklanan bir öğretmen, çevresel uyaranları fazla olan bir oda, yapılandırılmamış bir eğitim programı ve kısıtlı eğitim materyalleri o bireyin önündeki en büyük engellerdir. Burada da gördüğümüz üzere o bireye öğrenme güçlüğü yaşatacak nedenlerin çoğu çevresine aittir. Bunun yerine daha sık göz teması, gidişatın takip edilmesi, dikkat dağıtacak nesnelerin arındırılması ve gerektiğinde fiziksel temas öğrenme güçlüğü değil kolaylığı yaşatacaktır. Aynı şekilde görsel, işitsel, dokunsal öğrenme şekillerini ele alıp bireylere uygun yapılan programlar ve eğitimler, kaybolup giden binlerce öğrenciyi kazanmamızı sağlayacaktır.
Son olarak söyleyeceğim şu ki,”Evet engelleri bizler koyarız güçlüğü onlar yaşar. Bunu aşabilmek için ilk olarak koyduğumuz engelleri kaldırıp sonra da kolaylıklara öncü olmalıyız.”
