Konuyu herkes önünde hazır görür, özü; ancak ona bir şeyler katabilen bulur, biçim ise çoğunluk için bir sırdır.
Wolfgang Van Goethe
Ellerimize bırakılan bize emanet edilen öğrencilerimiz… Tıpkı dağın , taşın içinde hiç ummadığımız yerlerde kendi kendine açan dimdik ve bir o kadar da güzel duran gelincik gibi…
Eğitim için bize emanet edilen çocuklarımız bulunduğu yerin nasıl olduğu ve ne olduğunun bir önemi olmadan özlerinden beslenerek yetenekleriyle, yaratıcılıkları ile bize geliyorlar. Biz de onlardaki bu cevherleri, güzellikleri tespit edip, koparmadan aksine daha çok geliştirerek geleceğe emanet etmeliyiz.
Benliklerini, doğuştan getirdikleri nitelikleri yitirmeden bunu yapabilmeliyiz yoksa tıpkı gelincikler gibi onların büyülerine kapılıp devamını düşünmeden köklerinden koparırsak yaprakları birer birer dökülmeye başlar. Biz durumu anlayıp toplayana kadar dökülen dökülmüştür ve geri dönüşünü sağlayamayız. Bu yüzden bizde çocuklarımızı eğitirken onları köklerinden koparmadan, onlara zarar vermeden, özlerini bozmadan eğitmeliyiz. Yoksa elimizde yaprakları dökülmüş eski görüntüsünden eser kalmayan gelinciklerin saplarıyla başbaşa kalırız… Her gelen çocuk ayrı güzelliklere sahiptir. Bunun farkında olarak sahip olduğu nitelikleri daha da geliştirerek onları yetiştirmeliyiz. Güzelliklerine güzellik katmalıyız.
