Özellikle ilkokul eğitiminde her sene sonunda öğrenciler velilere sunmak, eğlenmek amaçlı bir gösteri programı hazırlarlar. Bu çok eğlenceli ve eğitim açısından da birçok faydası olduğunu düşündüğüm bir durumdur. Fakat benim dikkatinizi çekmek istediğim nokta bu gösterilerde bazı öğrenci ve öğretmenlerin geçtiği yıpratıcı süreçlerdir. Tabi ki güzel bir şey ortaya koymak için katlanılan zorluktan bahsetmiyorum. O zorluk kutsal ve güzeldir.
Özellikle özel okullarda daha çok gördüğümüz veliyi mutlu etmek, kusursuz bir gösteri ortaya çıkarmak ve diğer sınıflarla rakip durumlara getirilerek bu gösterilerin birer tv şovuna dönüşmesiyle birlikte eğitimden uzaklaşması durumu acınasıdır.
Peki neden gösteri devam etmeli?
Birey kendini ve başkalarını gözleyerek, değişik yer, zaman ve durumlarda nasıl davranması gerektiğini ve günümüzde yaşam becerileri dediğimiz becerileri sosyalleşme süreci içerisinde öğrenir. Bir diğer deyişle toplum içerisinde yaşamını sürdürebilmesi için bazı becerileri gösterebilmesi yani sosyal yeterliliğinin olması gerekir (Hops, 1983; Sukerman, 2000). İşte bu gösterilerde asıl hedef öğrencilerin sosyal becerilerini geliştirerek özgüven kazanmasına yardımcı olmak olmalıdır. Çünkü bu çocuklar öğrenim yaşantıları boyunca ve öğrenimleri bittikten sonra da giderek artan şekilde sosyal becerilerin kullanılmasını gerektiren bir yaşamla yüzyüze kalmaktadır.
Eğitimciler;
- Özellikle bu tür zamanlarda eğitimciler arası işbirliği daha da önem kazanmaktadır.
- Yıkıcı değil yapıcı eleştiri güzel bir sonucu getirir.
- Ne olursa olsun öğrencileriniz için en iyisini yapmaktan uzaklaşmayınız.
Veliler;
- Bu tür organizasyonlarda “çocuğum önde neden değildi fotoğrafını çekemedim “ “benim çocuğum hiçbir şey yapamaz” gibi ifadelerden kaçınınız.
- Sosyal becerilerin geliştirilmesi de matematik, Türkçe dersi gibi bir öğrenim sürecidir. Pekiştirmeye ve geribildirime yer verilmesi gerekmektedir. Bu pekiştirme; rol oyunlarından sonra alkışlama ve övgü vs. olabilir.
