Hepimiz biliyoruz ki; Çocuğun ilk eğitimi ve öğrenmenin en aktif olduğu yer, çocuğun yaşadığı ortam yani evidir. Mesleğe yeni başladığım zamanlarda, velilerin çocuklarıyla ilgili, öğretmenlerle diyaloğunda ’’Eti sizin, kemiği bizim’’ cümlesi o zamanlarda eğitime verilen en önemli bir değerlendirme ölçüsüydü…
O zamanki koşulların ve olanakların şimdiki gibi olmaması, eğitim ve öğrenim yönünden başarısını küçümsememizi gerektirmiyor. Hatta; bilgi ve öğrenme yönünden çok iyi bir alt yapı oluşturduğu için takdir edilmeli, öğrenme isteği ve mücadelesi örnek alınmalıdır.
Bugünün olanakları ve gelişen yeni teknolojilerle bile, değişen eğitim anlayışı ve öğretim programlarına rağmen; Ne yazık ki eğitim sistemimizi, çocuklarımızı arzu ettiğimiz dünya klasmanına taşıyamamıştır. Sosyal, ekonomik ve siyasal politikaların, uzun vadeli eğitim politikalarına önderlik edememiş olması, bunun nedenleridir.
Haziran ayında, Aksaray Üniversitesi’nin yayın organı olan ‘’ANADOLU ÖĞRETMEN DERGİSİ‘inde yayınlanan makalemde eğitimle ilgili olan görüşlerimi anlattım. Başka bir eğitimle ilgili yazıda buluşmak üzere sevgiyle kalın….
http://dergipark.gov.tr/aod/issue/33101/368399
