Tekrar… Ne kadar da sıkıcı bir şey öyle değil mi? Sürekli aynı günü yaşadığınızı aynı insanlarla aynı şekilde karşılaştığınızı aynı şeyleri konuştuğunuzu bi düşünsenize. İnsan bir kaç gün sonra değil, aynı gün içinde bile bir kaç kez aynı olayı yaşasa dejavu sözünden bahsederek niye böyle oldu sorusunu sorar.
Geçenlerde günlerimi değiştirip yenileştirmeye, sürekli bir etkinlik koyup faaliyet içinde olmaya çalışırken bir filmle karşılaştım. Filmi de tavsiye üzerine izlemiştim oysa ki. Her günün bir faaliyet içinde geçmesi gerektiği ve yine yaşadığımız her günün kıymetini bilerek dolu dolu yaşamamız gerektiğini anlamamı sağlayacak bir filmle karşılaşacağımı düşünmemiştim. Filmin adı ‘Groundhug day’ yani dağ faresi günü’ ama ‘Bugün aslında dündü’ olarak çevirmişler.. Çünkü filmde sunucu olan adam aslında yaşamak istemediği bir günde takılı kalıyor. Uzun bir süre aynı günü –2 şubat gününü– aynı olayları, konuşmaları tekrar be tekrar yaşıyor. Ve o zaman farkediyor ki aslında her günün ne kadar değerli olduğunu, bir günün diğerine benzememesi için ne kadar çaba göstermesi gerektiğini anlıyor. Ve her güne yeni bir şey ekliyor. Bir gün piano çalmayı öğreniyor diğer yeni, aslında tekrar eden günde ihtiyacı olan birine yardım etmeyi, diğer gün ilkyardımı vs vs. öğreniyor. Hiçbir gününü diğer günüyle aynı geçirmiyor.
Peygamberimiz (sav) bile müslümanın bir gününün diğerine denk olmaması gerektiğini söylüyor. Bu insanı faaliyet içine atıyor. Çalışan insan ise sıkılmıyor. Kendini sürekli geliştirmek için yeni yollar yeni yerler yeni şeyler keşfediyor. Keşfettiği her şeyde daha fazla daha fazla şey öğreniyor.
Haydi sende bir çizelge oluştur ve bir gününü diğer gününe denklememek için yeni şeyler keşfermek için zinciri kırma etkinliği oluştur kendine. Her gün yeni yaptığın etkinlikleri günü gününe yaz ya da işaretle. Bu kendine güvenini kazandırırken çok şeyler de öğrenmeni sağlayacak. Dene bence.
