Çocuk oyuncularla ilgili fazla bir literatür bulunmuyor ne yazık ki, aslında hepimizin de bildiği gibi bir çocuğun set ortamındaki davranışlarından tutun oradaki ona sunulan rolü oynamasındaki zaman dilimine kadar her şeyi içine sığdırabiliriz. Hiç düşündünüz mü? Bir çocuğun sınırlarını ne kadar zorlayabiliriz veya onun sınırlarını bilerek hareket edebilir miyiz? Tabi ki de bu mümkün, sizi siz yapan sizin idealleriniz ve arzularınızdır. Peki bizim şu anda televizyonlarda izlediğimiz dizilerdeki veya filmlerde ki çocukları ele alalım.
Şiddet içerikli bir filmde hayal edin bir çocuğu o dizi de veya film de rol alıyor. Sahnelerde kendisine verilen duyguya role kendisini kaptırıyor ve henüz daha çocuk. Peki gerçekte bu çocuk nasıl biri, filmde çok duygusal veya çok dürtüsel açıdan sorunları olan bir çocuk olabilir, ona bu rol verilmiş ve bunu oynamasını söyleyebilirler. Peki bu çocuğun bu rollerle kendisini özdeşleştirmesi mümkün müdür? Psikolojisinin sağlamlığı onu düşünerek hareket ediliyor mu? İşte aslında buradaki zeminde her setin arkasında birer psikolojik danışman veya bir psikolog olmak zorunda çünkü küçük 4 yaşında bir çocuk tam olarak her şeyi algılayamaz kendi içsel dünyası vardır ve ona verilen role kendini kaptırması çok doğaldır çünkü yaşamından bir kesiti hayatıyla özdeşleştirmesi çok normaldir. Biz televizyondaki herhangi bir dizi veya filmde bir çocuğu gördüğümüzde arka planında neler olup bittiğini bilemiyoruz öyle değil mi?
İşte sorun da burada gördüklerimiz dışındaki olaylara bakamadığımız gerçeği, aslında ne zorluklarla set arkasında o çocuklarla konuşulanlar, o çocuğu o ortama hazırlamak çok önemli ve her zaman sadece çocuğa değil onun bütününü ele almalıyız, çevresi ailesi set ortamında aile dediğimiz kavram aslında orada çalışan herkesi kapsar. Çocuğun filmde adı Ahmet olsun gerçek hayatta ki adı Selim olsun. Çocuğa set arasında örneğin birinin şu şekilde seslenmesi Ahmet hadi gel otur, ama şu anda film çekmiyoruz çocuğun gerçek adıyla hitap edilmesi gerekir. Onun biricikliğine kendi kimliğine saygısını her zaman bulundurulması gerekir. Bu sefer küçücük bir çocuk kendisiyle kimlik kargaşası diye hitap ettiğimiz olaylarla kendi iç dünyasında savaşmaya başlar. Nitekim, sadece dizide filmde oynayan çocuklar için değil bütün çocuklar için böyledir. En az etkilenmesini sağlamak birinci hedefleridir. Bu alanda çok yazı bulunmamaktadır. Literatüre yine baktığımızda çok az makalelere rastlayabiliriz.
Hayatın her evresinde ufak tefek sorunlar elbet bir yerlerde engellere yol açabilir. Bunu düzeltmek imkansız değildir. Ben benim istediğim her olayda yine kendi benliğimle buradayım diyebilmek gerekir. Çocuklarımıza her zaman sadece psikolojik açıdan değil ruhsal, bedensel her anlamda onu anlamak gerekir. Sizlere kısa da olsa güzel bir filmden bahsetmek istiyorum. Gerçekten bu yazımı okuduktan sonra izlemenizi ve ne demek istediğimi daha iyi anlayabileceğinizi düşünüyorum. ”KEFERNAHUM” filmi bu film başarılı filmler arasına girmiştir. Filmi ilk izlediğinizde küçük bir çocuğum mahkeme salonunda olduğunu ve o küçücük yaşta ailesini şikayet ettiği sebebi de beni niye dünyaya getirdikleri için demesi, o gördüğünüz çocuk aslında gerçek hayatında öyle bir yaşamı olan filmin yapımcısı ise gerçek hayatında yaşadıkları için o olayları o çocuğu bu filmde oynatmış ve çocuğun mimikleri rollerine girmesi o yaştaki bir çocuğun nelere göğüs germesi gerçekten duygusal yoğunluğu fazla olan ve düşündüren böyle hayatlar da var dedirten bir filmdir.
Özetleyecek olursak, kendi hayatı mutlu güzel bir yaşamı var, oyunculuk hayatında ise kötü bir ev ortamı, şiddetin geçtiği sahneler. Buradaki çocuğun en az etkilenmesini sağlamak için ilk önce onun yaşını bilmeliyiz ve hiçbir çocuğu göz ardı etmemeliyiz, çünkü ilerleyen ergenlik çağlarında bu çocuklarda travmalara maruz kalabiliyorlar. Bunlar çok önemli veya en basit örnek, babası olmayan bir çocuk düşünün, dizide ise onu çok seven bir baba figürü düşünün bu çocuğun gerçekten de o baba dediğimiz figüre bir bağlılığı söz konusu olamaz mı? İşte film ve dizi sektöründeki bütün çocuklar için gerçekten o set arkasında bir psikolojik danışman ve psikoloğun olması şarttır. Göründüğü kadar kolay değil aslında iç dünyaları her çocuğun farklıdır ve bizler o çocukların o küçücük ama bir o kadar da büyük dünyalarına dokunamazsak o zaman ellerimizden bir yıldız daha sönüp gidecektir.
