Hayat boyu, karşılaştığımız güzellikleri görmez olduk veya sadece olumsuz olaylara bakar olduk. Peki sizce de böyle bir hayatın getirdikleri bizim çocuklarımıza da yansımaz mı? Yansır, aynen öyle, çocuğunuza bebeklikten itibaren hatta hamile olduğunuz dönemden itibaren nasıl davranırsanız, ilerleyen büyük yaşlarda da onun meyvelerini alırsınız. Bir çocuğun şefkatle ve sevgiyle büyüyen bir ortamda ki çocuk, büyüdüğünde sizi örnek alır. O çocuğa büyüdüğünde nasıl bir aile kurmak istersin derler?
O küçük çocuk şimdilerde büyük adam şu cevabı verir; Benim kurmak istediğim hayalimdeki aile, benim annem babam gibi olsun der onlar gibi saygıyla sevgiyle olan bir yuva olsun der. İşte bir çocuğa nasıl davrandığınız o çocuğun büyükken hangi konularda yoksunluk çektiğini, ya da hangi konularda hayal kırıklığı yaşadığını görebilirsiniz. Hiçbir şey için çocuğunuzu yargılamayın, dinleyin ona da söz hakkı verin, konuşsun derdini anlatsın belki de yaramazlık yapıyorsun dediğiniz çocuğun başak bir derdi var? veya Hiperaktivite bozukluğu dediğimiz bir çocuğun altında yatan başka bir sebebi var? Direkt çocuğunuzu etiketlemeyin. Her açıdan bakmaya çalışın, olumsuz yönden konuşmayı bırakın. Bir çocuk sadece olumsuz hareketler veya davranışlar sergilemez, olumlu yönlerini görmeye bakın. İleriye dönük bakın, her zaman bir çocuğun değerli hissedilmesi o çocuğun sakinleşmesini sağlar. En önemli konuya gelmek istiyorum. Özel Öğrenme Güçlüğü, bunu özel eğitim uzmanları daha iyi bilirler. Fakat görüyorum ki bir psikolojik danışmanlık son sınıf öğrencisi olmama rağmen, sınıf öğretmenleri çocukları etiketliyor, matematikte zorlanan bir çocuğumuz olabilir, tembel dememeliyiz hemen. Neden böyle acaba bir sıkıntısı mı var? Çocuğu dinle, onu gözlemle, onunla ol, anlamaya çalış, hemen etiketlememek gerekir.
Gerçekten Özel Öğrenme Güçlüğü çeken çocukların çoğu bu durumla karşı karşıya kalmaktadır. Bazı eğitimciler bu Özel Öğrenme Güçlüğünü bilmediği için, tembel, şımarık, işte ne yapsam tersini yapıyor diyebiliyorlar. Sadece eğitimciler değil aileler de öyle, çünkü bilmiyorlar nedir? Ne değildir? Bu öğrenme güçlüğü, kesinlikle farklı çocuklar değildir. Sadece beyin farklılıkları vardır. Tabi ki de bu çocuklar, matematik alanında zorlanabilir, yazı yazmada, vb. Fakat şunu unutmamalıyız bu çocukları daha iyi bir noktaya taşıyabiliriz bence hep beraber. İş birliği içinde olursak bu çocuklar iyi konumlara gelebiliyor. Matematikte zorluk yaşayabilir ama çok harika resim yapıyor olabilir. İşte anlatmak istediğim tam da bu, olumsuzluklar bir kenarda dursun, olumlu taraflardan çocuklarınızı yüceltin ve değer verin.
TABULARINIZI YIKIN, ÖĞRENİN, OLUMLU BİR YANDAN DÜNYAYA BAKMAYA BAKIN, O ZAMAN NASIL DEĞİŞECEK HAYATA BAKIŞINIZ.
